Impulsy napięcia z mikrofonu (wkładka telefoniczna) są wzmacniane oraz różniczkowane w stopniu z tranzystorem T1 i zamieniane na impulsy prądowe w tranzystorze T6. Amplituda tych impulsów, a tym samym czułość całego wyłącznika zależy od ustawienia suwaka rezystora R5.
Impulsy prądowe z tranzystora T6 wyzwalają przerzutnik monostabilny wtrącając go w stan równowagi chwilowej na czas około Jednej sekundy. Oznacza to, że kolejne włączenia lub wyłączenia nie mogą następować częściej niż raz na sekundę, co zabezpiecza przed "mruganiem" światła. Zboczem impulsu przerzutnika monostabilnego wyzwalany jest przerzutnik bistabilny, który z kolei włącza lub wyłącza tranzystory T4, T5, powodując odpowiednio wyłączanie lub włączanie triaka Tk zwierającego obwód wyjściowy.
Układ zasilany jest napięciem 5 V uzyskiwanym z napięcia sieciowego w pomocniczym zasilaczu beztransformatorowym złożonym z opornika redukcyjnego R13 (który składa się z czterech rezystorów dwuwatowych 2,2 k
lub ośmiu jednowatowych 4,3 lub 4,7 k, diody prostowniczej D oraz stabilizatora z diodą Zenera R10, Dz. Ze względu na bezpośrednie dołączanie układu do sieci obudowa powinna być wykonana z materiału izolacyjnego, na przykład z drewna lub tworzywa sztucznego. Tak wykonany wyłącznik ma charakter przedłużacza sieciowego i jest estetyczny, ale nie może być używany w sposób ciągły ponieważ znaczna moc wydzielająca się w rezystorach redukcyjnych R13 powoduje przegrzewanie się układu po około dwóch godzinach pracy. Gdy układ przewidziany jest do pracy ciągłej płytka powinna być zamknięta w obudowie z niepalnego tworzywa sztucznego, na przykład z tekstolitu z otworami zapewniającymi dobre chłodzenie elementów.
Jeżeli nie można zakupić triaka KT205 to można bez problemu stosować inne zamienniki, których obecnie na rynku jest bardzo dużo.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz